Jak to jest, kiedy mimo szeroko otwartych oczu otacza nas ciemność? Jakie to uczucie, kiedy ciało staje się nagle słabe, ociężałe i niechętnie poddaje się naszej woli?
Jak to jest, kiedy chce się biec, pędzić, ale nie można tego zrobić, bo nie ma się władzy w nogach? Jak bardzo boli, kiedy ludzie patrzą na nas z niechęcią z powodu naszego wieku? Uczniowie klas VI, VII, VIII i I LO z naszej szkoły mieli okazję przekonać się o tym dzięki warsztatom “Szacun dla wszystkich”, zorganizowanych przez Centrum CREO. Podczas cyklu spotkań rozmawialiśmy o niepełnosprawności (intelektualnej oraz ruchowej), a także o stygmatyzacji, jakiej w obecnym świecie poddawana jest starość. Wózek, biała laska, kombinezon symulujący ograniczenia płynące z wieku, gogle pozwalające spojrzeć na świat oczami osoby mającej problemy ze wzrokiem – wszystkiego tego doznaliśmy i spróbowaliśmy. Obejrzeliśmy wiele mądrych materiałów, wysłuchaliśmy poruszających historii, poznaliśmy też panią Atenę, która jest osobą z niepełnosprawnością ruchową, ale brawurowo pokonuje wszelkie bariery, jakiej z tej niepełnosprawności wynikają i mogłaby niejednego zawstydzić hartem oraz pogodą ducha…
Cieszymy się, że mieliśmy okazję uczestniczyć w tych warsztatach. Dzięki nim lepiej zrozumieliśmy świat osób z niepełnosprawnością oraz osób starszych, nabraliśmy dla nich jeszcze większego szacunku i sympatii. Ludzie są różni, a los doświadcza ich rozmaicie – ale szacun należy się wszystkim!Zobacz galerię